دوست تو

کاهش فعالیت بدنی و سوخت و ساز بدن می‌تواند تبعات جدی و خطرناکی برای سلامت انسان به همراه داشته باشد. این کاهش فعالیت نه تنها به بروز بیماری‌های مزمن مانند دیابت و بیماری‌های قلبی منجر می‌شود، بلکه بر کیفیت زندگی نیز تأثیر منفی می‌گذارد. با گذشت زمان، عدم تحرک کافی موجب افزایش وزن و در نهایت چاقی می‌شود که خود از عوامل خطر اصلی ابتلا به دیابت نوع ۲ محسوب می‌شود. همچنین، تحقیقات نشان داده‌اند که سبک زندگی کم تحرک با افزایش ریسک بیماری‌های قلبی عروقی ارتباط مستقیم دارد؛ زیرا عدم فعالیت بدنی باعث افزایش فشار خون و سطح کلسترول نامناسب در خون می‌شود. در نهایت، این مشکلات سلامتی ممکن است به مرگ زودرس نیز منجر شود که نشانگر اهمیت حفظ یک سبک زندگی فعال است. بنابراین، توجه به اهمیت ورزش و فعالیت بدنی مستمر نه تنها برای پیشگیری از بیماری‌ها بلکه برای حفظ عمر طولانی‌تر ضروری است.

عوارض کاهش فعالیت بدنی

کاهش فعالیت بدنی می‌تواند به از دست رفتن آمادگی جسمانی و تناسب اندام منجر شود، و این تغییرات با سرعتی که اتفاق می‌افتند، پژوهشگران را شگفت‌زده کرده است. سبک زندگی کم تحرک به عنوان یکی از عوامل مؤثر در ابتلا به بیماری دیابت شناخته شده است. اما اگر شما فردی فعال باشید و به هر دلیلی - مانند کار، مسافرت یا بیماری - میزان فعالیت شما تنها برای چند هفته به طور قابل توجهی کاهش یابد، چه عواقبی ممکن است پیش بیاید؟

به نقل از "رودال ولنس"، مطالعه ای جدید که توسط پژوهشگران دانشگاه لیورپول انجام شد، نشان داده است که سپری کردن تنها دو هفته بدون فعالیت بدنی منظم می تواند به شکل گیری تغییرات عضلانی و سوخت و ساز منجر شود که می توانند به طور بالقوه فرد را در معرض خطر ابتلا به دیابت، بیماری قلبی، و حتی مرگ زودرس قرار دهند. تغییر شرایط در مدت زمانی چنین کوتاه به واقع شگفت انگیز است. این مطالعه با حضور 28 شرکت کننده مرد و زن که حدود 25 سال سن داشتند و روزانه حدود 10 هزار گام پیاده روی می کردند، انجام شد. پژوهشگران در ابتدا به اندازه گیری چربی، توده عضلانی، عملکرد میتوکندری، و آمادگی جسمانی آنها پرداختند. سپس، شرکت کنندگان طی دو هفته تنها 1,500 گام در روز پیاده روی کردند، که 80 درصد کمتر از آن چیزی بود که تا پیش از این انجام می دادند. بر همین اساس، آنها 129 دقیقه اضافی را در روز در یک وضعیت بی تحرک سپری می کردند.

خطر ابتلا به دیابت و بیماری قلبی

نتایج حاصله نشان داد که پس از دو گذشت دو هفته که طی آن شرکت کنندگان عادات غذا خوردن خود را تغییر ندادند، آنها با افزایش وزن و از دست دادن توده عضلانی مواجه شدند و چربی بدن کلی این افراد، به ویژه در اطراف شکم، افزایش یافت. همچنین، آنها قادر نبودند تا در مدت زمان یا شدتی مشابه با پیش از آغاز مطالعه بدوند و کاهش در حساسیت به انسولین، افزایش تجمع چربی در کبد، و افزایش تری گلیسیرید را تجربه کردند. جای شگفتی نیست که کاهش فعالیت بدنی به از دست رفتن آمادگی جسمانی و تناسب اندام منجر می شود، اگرچه سرعت وقوع این تغییرات پژوهشگران را شگفت زده کرده است. بدون تردید، تنها با افت فعالیت های بدنی به هر دلیلی طی دو هفته بلافاصله به بیماری دیابت مبتلا نخواهید شد و مدت زمان بیشتری نیاز است تا با شرایطی بحرانی مواجه شوید، اما نتایج این پژوهش بار دیگر این نکته را به ما یادآوری می کند که نباید یک سبک زندگی کم تحرک را دنبال کنیم و تا حد امکان باید فعالیت بدنی خود را در طول روز حفظ کنیم. خبر خوب این است که شرکت کنندگان پس از آغاز دوباره سبک زندگی عادی خود شاهد بازگشت نشانگرهای سلامت به حالت عادی طی دو هفته بودند.