دوست تو

اسپکتینومایسین، که به عنوان یک داروی مؤثر شناخته می‌شود، به طور خاص برای درمان بیماری سوزاک مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با هدف از بین بردن باکتری‌های عامل عفونت ناشی از سوزاک، یعنی نایسریا گنورؤه، تجویز می‌شود. اسپکتینومایسین نه تنها به کاهش علائم این بیماری کمک می‌کند بلکه در کنترل و پیشگیری از عوارض آن نیز نقش مهمی ایفا می‌کند.با این حال، مانند هر داروی دیگری، اسپکتینومایسین ممکن است عوارض جانبی متعددی را به همراه داشته باشد. برخی از رایج‌ترین این عوارض شامل سرگیجه، کهیر و تهوع هستند که ممکن است در برخی بیماران تجربه شود. سرگیجه ممکن است موجب احساس عدم تعادل و گیجی شود که در فعالیت‌های روزمره فرد تاثیر منفی بگذارد. همچنین کهیر به عنوان یک واکنش آلرژیک قابل توجه ممکن است باعث ایجاد خارش و ناراحتی پوستی گردد. علاوه بر این، تهوع نیز می‌تواند بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر بگذارد و او را ناچار کند تا برای مدیریت علائم خود اقداماتی صورت دهد.به طور کلی، در حالی که اسپکتینومایسین یک گزینه درمانی مؤثر برای سوزاک محسوب می‌شود، آگاهی از عوارض جانبی آن بسیار حائز اهمیت است تا بیماران بتوانند با پزشک خود درباره مزایا و معایب استفاده از این دارو مشورت کنند و بهترین تصمیم را اتخاذ نمایند.

داروی اسپکتینومایسین در چه زمینه‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

این دارو به عنوان یک گزینه مؤثر در درمان سوزاک ناشی از گونوکوکسی‌های مقاوم به پنی سیلین شناخته شده است. همچنین، اسپکتینومایسین برای درمان سوزاک یا شانکروئید در بیمارانی که به پنی سیلین‌ها حساسیت دارند، تجویز می‌شود.

• اسپکتینومایسین (به انگلیسی:Spectinomycin) 

• نام تجارتی :در بازار سیاه به صورت نمک هیدروکلراید با نام تجاری Trobicin عرضه گردیده است.
• رده درمانی:پادزیست.
• رده فارماکولوژیک:رده آمینوسیکلیتول ها که به رده آمینوگلیکوزیدها مرتبط می گردند.
• اشکال دارویی:آمپول 2 گرم در ویال

اسپکتینومایسین و موارد مصرف آن

موارد و مقدار مصرف اسپکتینومایسین:

الف) سوزاک بدون عواقب

بزرگسالان:مقدار 4-2 گرم در یک چهارم فوقانی خارجی عضله سرینی به طور عمقی تزریق عضلانی می شود.

ب) سوزاک منتشر

بزرگسالان:مقدار دو گرم دو بار در روز به مدت 7-3 روز، در یک چهارم فوقانی خارجی عضله سرینی به طور عمقی، تزریق عضلانی می شود.

اسپکتینومایسین برای درمان بیماری سوزاک

عوارض جانبی اسپکتینومایسین:

• سرگیجه
• راش پوستی
• کهیر
• تهوع
• استفراغ
• درد در محل تزریق

اسپکتینومایسین چه عوارضی دارد؟

ملاحظات اختصاصی دارویاسپکتینومایسین

1- آزمون های کشت و حساسیت باید قبل از شروع درمان انجام شود.

2- به طور کلی، پنی سیلین ها داروی انتخابی برای درمان عفونت های ناشی از نایسریا هستند که پنی سیلیناز ترشح نمی کنند و بنابراین، اسپکتینومایسین هنگامی در این عفونت ها باید مصرف شود که بیمار مبتلا به گونه های گونوره آی مقاوم به پنی سیلین بوده یا مصرف داروهای دیگر ممنوع باشد.

3- برای تهیه دارو، پس از اضافه کردن حلال به ویال، سوسپانسیون حاصل را باید به شدت تکان داد تا به طور کامل حل شود. محلول تهیه شده باید طی 24 ساعت مصرف شود.

4- دارو در یک چهارم فوقانی خارجی عضله سرینی به طور عمقی تزریق می شود. مقدار دو گرمی دارو در یک محل تزریق می شود. مقدار چهار گرمی به دو مقدار مساوی تقسیم و در دو محل تزریق می شود.

5- دارو ممکن است سیفیلیس بی تأثیر بوده و ممکن است نشانه های دوره نهفتگی عفونت سیفیلیس را پنهان سازد.

6- عدم پاسخ به دارو معمولاً ناشی از عفونت مجدد است.

7- همسر بیمار نیز باید درمان شود.

احتیاط های لازم در مورد مصرف اسپکتینومایسین

مصرفاسپکتینومایسین در کودکان:

از آنجایی که بی ضرری مصرف دارو در شیرخواران و کودکان ثابت نشده است، اسپکتینومایسین انتخاب اول در درمان این بیماران نیست. برای کودکان مقدار واحد mg/kg 40 توصیه شده است.

مصرفاسپکتینومایسین در بارداری

FDA طبقه بندی:B.

اسپکتینومایسین در بارداری

مصرفاسپکتینومایسین در شیردهی:

از آنجایی که ترشح این دارو در شیر مشخص نیست، شیردهی در دوران مصرف این دارو توصیه نمی شود.

مکانیسم اثر اسپکتینومایسین

این آنتی بیوتیک بر علیه ارگانیسم های گرم منفی، از جمله نیسریاگونوره موثر است. اسپکتینومایسین بیوسنتز پروتئین را در باکتری مهار می کند.

فارماکوکینتیک اسپکتینومایسین

جذب این دارو پس از تزریق عضلانی سریع است و اوج غلظت سرمی آن 2-1 ساعت پس از تزریق 4-2 گرم از دارو حاصل می شود. نیمه عمر اسپکتینومایسین 3-1 ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 30-10 ساعت افزایش یابد. دفع این دارو عمدتاً کلیوی است.

نحوه اثرگذاری آمپول اسپکتینومایسین

تداخل دارویی اسپکتینومایسین (Spectinomycin)

احتمال بروز مسمومیت با لیتیم در صورت مصرف همزمان دو دارو افزایش می یابد.