مادر و اعتیاد به اینترنت: تاثیرات بر کودک

اعتیاد مادران به اینترنت و استفاده بیش از حد از آن می تواند تأثیرات نامطلوبی بر کودکان داشته باشد. این مسئله می تواند منجر به گوشه گیری و انزوای کودکان شده و زمینه را برای بروز آسیب های اجتماعی در آنان فراهم کند. مادران به عنوان مهم ترین الگوی رفتاری کودکان، نقش کلیدی در شکل گیری شخصیت و رفتارهای فرزندان خود ایفا می کنند. از این رو، اعتیاد مادران به استفاده بیش از حد از اینترنت و غفلت از وظایف مادری، می تواند پیامدهای نامطلوبی را برای سلامت روانی و اجتماعی کودکان به همراه داشته باشد. در این راستا، آگاهی بخشی و آموزش مادران در خصوص مدیریت استفاده از اینترنت و حفظ تعادل بین فعالیت های آنلاین و وظایف مادری، می تواند در پیشگیری از این آسیب ها مؤثر باشد.
اعتیاد مادران به اینترنت
استفاده از فضای مجازی و اینترنت به عنوان یکی از مسائل مهم در زندگی افراد امروزه نقش برجسته ای پیدا کرده است. برخی از تاثیرات منفی این موضوع برای مادران شناخته شده است. این مساله به طور گسترده ای در زندگی مادران نفوذ کرده و آنها را تحت تاثیر قرار داده است. استفاده بیش از حد از اینترنت و فضای مجازی توسط مادران می تواند پیامدهای نامطلوبی را به همراه داشته باشد که نیاز به توجه و بررسی بیشتر دارد.
مادرانی که بیشتر وقت خود را به استفاده از شبکه های اجتماعی اختصاص می دهند به طور حتم کودکانی منزوی و گوشه گیر خواهند داشت.
عوارض اعتیاد زنان به اینترنت
اعتیاد بیش از اندازه به اینترنت و شبکه های پیام رسان برای مادرانی که فرزند خردسال دارند، می تواند آسیب زا باشد. متأسفانه در سالهای اخیر با ورود شبکه های مجازی به زندگی مردم و اعتیاد اکثریت اشخاص جامعه به این شبکه ها، کودکان زیادی از حداقل ارتباط با مادر محروم مانده اند که این مسئله در طولانی مدت می تواند سبب بروز آسیب و ناهنجاری های اجتماعی باشد. مادرانی که بیشتر ساعات روز را به استفاده از فضای مجازی اختصاص می دهند علاوه بر اینکه فرزند خود را از ارتباط عاطفی و سالم محروم داشته اند، الگوی نامناسبی برای آنان خواهند شد چرا که کودک با الگوبرداری نادرست از رفتار مادر فضای مجازی را به عنوان اصلی ترین بخش زندگی خویش می پذیرد و این امر در طولانی مدت سبب ظهور افرادی منزوی و گوشه گیر و دارای شخصیتی تکامل نیافته در جامعه خواهد شد. مادران با حفظ تعادل در استفاده از فضای مجازی و برقراری ارتباطی سالم و عاطفی با فرزند خود می توانند از بروز مشکلات شخصیتی و اختلالات روانی کودک که ممکن است بر اثر فقدان رابطه صحیح با مادر به وجود بیاید جلوگیری کرده و از میزان آسیبهای اجتماعی که ممکن است بر اثر این مسئله بروز کند، بکاهند.