دوست تو

پژوهش‌های انجام شده نشان داده‌اند که با افزایش طول و شدت تمرینات ورزشی یا فعالیت‌های جسمانی، احتمال بروز اختلال یا آسیب در عملکرد دستگاه گوارش افزایش می‌یابد. این امر به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ناشی از فعالیت‌های ورزشی شدید است که می‌تواند بر سلامت و کارکرد مناسب روده‌ها تأثیر منفی داشته باشد. بنابراین، ورزشکاران و افراد فعال جسمانی باید به این موضوع توجه ویژه داشته و با رعایت اصول صحیح تمرین و مراقبت از سلامت گوارشی خود، از بروز چنین مشکلاتی پیشگیری کنند.

زیان رساندن به سیستم گوارشی با انجام تمرینات ورزشی شدید

یک برنامه ورزشی مناسب آن است که پس از آن احساس تازگی و پر انرژی بودن داشته باشید و توانایی انجام فعالیت های روزمره خود را از دست ندهید. با این حال، اگر این تمرینات ورزشی بیش از حد ادامه یابد، ممکن است منجر به ایجاد ناراحتی در بخش های مختلف بدن شود. تمرین به مدت دو ساعت یا بیشتر با 60 درصد VO2max بالاترین سطحی است که باعث بروز مشکلات مربوط به روده می شود.

هنوز عده بسیاری معتقدند که ورزش و تمرینات زیاد برای بدن انسان چیز بدی نیست و اگر می خواهید به چیزی در زندگی اعتیاد پیدا کنید، بهترین چیز اعتیاد به ورزش است. با این حال، دانشمندان به شواهدی رسیده اند که نشان می دهد این مفروضات اشتباه است. نتایج مطالعه ای که به تازگی انجام شده نشان می دهد ارتباط مشخصی میان فعالیت های جسمانی بیش از حد و اختلال در کارکردهای روده وجود دارد. گروهی از پژوهش گران استرالیایی به سرپرستی ریکاردو کوستا، به صورت نظام مند تمام مطالعاتی را که در طول 20 سال گذشته درباره آسیب ها و اختلال های موجود در عمل کرد دستگاه گوارش به دلیل تمرینات جسمانی انجام شده بود بررسی و بازبینی کردند. آن ها دریافتند هر چه طول و شدت تمرین بیش تر می شود، احتمال اختلال یا آسیب به عمل کرد روده ها بیش تر می شود.

مشکلات فعالیت های جسمانی شدید

به نظر می رسد این آسیب از آسیب دیدن سلول های داخل روده نشئت گرفته و باعث بروز سندرومی به نام سندروم «نشت روده» می شود. روده انسان به طور طبیعی متخلخل است و بر همین اساس است که بدن مواد مغذی را از طریق پوشش داخلی روده جذب می کند. اما در صورت آسیب پوشش داخلی روده این امکان برای مولکول های بزرگ تر که به نام درشت مولکول یا ماکرومولکول شناخته می شوند، فراهم می شود تا از دستگاه گوارش فرار کرده و وارد جریان خون شوند. ورود ذرات غذایی بزرگ تر به جریان خون می تواند التهاب، نفخ، تغییرات در شرایط اجابت مزاج و خستگی را موجب شود. تمرین برای دو ساعت یا بیش تر از آن با 60 درصد VO2max بالاترین میزانی است که باعث می شود مشکلات مربوط به روده بروز پیدا کنند. VO2max اصطلاحی است که بیان کننده میزان اکسیژنی است که یک فرد فعال می تواند در طول تمرینات شدید ورزشی از آن استفاده کند. 60 درصد VO2max یعنی یک فرد با 60 درصد ظرفیت استفاده از اکسیژن تمرین می کند. VO2max با توجه به سن، میزان آمادگی جسمانی و جنسیت فرد متفاوت است. قهرمانان ورزشی می توانند بدون نیاز به توقف در تمرین، با درصد بالایی از VO2max تمرین کنند. البته نتایج دستاوردهای این تیم پژوهشی به این معنی نیست که افرادی که هیچ سابقه بیماری های گوارشی ندارند از تمرینات سخت جسمانی منصرف شوند و همین طور افرادی که چنین مشکلاتی دارند کلا از ورزش کردن دست بکشند. در واقع نتایج این مطالعه بیان گر این موضوع است که افراد باید متوجه میزان فشاری که به جسم خود می آورند باشند و صرف این که ورزش و تمرین جسمانی یک فعالیت مثبت است نباید باعث شود آن ها از مضرات آن چشم بپوشند. با این حال، پژوهش گران توصیه می کنند افرادی که از اختلالات روده و دستگاه گوارش رنج می برند بهتر است خود را درگیر فعالیت های شدید جسمانی نکنند. این پژوهش مسئله دیگری را به مسائل ورزش و تمرینات جسمانی شدید اضافه کرده است. دیگر پیامدهای منفی تمرینات سخت ورزشی عبارتند از:بروز مشکلات قلبی، اختلال در سیستم ایمنی بدن، افزایش خطر مصدومیت، بروز سندروم تمرین بیش از حد و اختلال در چرخه قاعدگی در زنان که ممکن است باعث پوکی استخوان شود.