دوست تو

میوپاتی، یک بیماری عضلانی یا عصبی-عضلانی شناخته شده است که در آن رشته های عضلانی به دلایل متفاوتی از عملکرد صحیح خود باز می مانند. این اختلال معمولاً در دهه سوم زندگی فرد آشکار می شود و موجب اختلال در فعالیت های روزمره و کیفیت زندگی وی می گردد. علل مختلفی همچون عوامل ژنتیکی، متابولیکی و نوروپاتیک در بروز این بیماری نقش دارند که بررسی و شناسایی دقیق آنها به تشخیص و مدیریت مناسب این اختلال کمک می کند.

بیماری میوپاتی چیست؟

میوپاتی، که به عنوان بیماری عضلانی نیز شناخته می شود، به هر نوع اختلال در عملکرد عضلات اطلاق می گردد. در این بیماری، عضلات توانایی خود را برای انجام وظایف معمول از دست می دهند. نتیجه این امر، ضعف عضلانی است.

بروز مشکلات در سیستم های قلبی، تنفسی و گوارشی در کنار ضعف، خستگی، کاهش تحرک و لاغری عضلات و همچنین مشکلات در بلع، نشانه های بالقوه بیماری های عصبی - عضلانی هستند و باید جدی گرفته شوند. بیماری میوپاتی دارای طیف گسترده ای از انواع مختلف با علایم مشخص در هر دسته است.

دیستروفی عضلانی

نوع وراثتی این بیماری که عمدتاً دیستروفی های عضلانی مانند دوشن و بِکِر را در بر می گیرد؛ معمولاً در انتهای کودکی و نوجوانی بروز کرده و با احساس خستگی و ضعف در عضلات، عدم تمایل به فعالیت های حرکتی و گاهی علائم گوارشی و تنفسی ظاهر می شود که پس از انجام معاینات عصبی و فیزیکی دقیق وجود این بیماری مشخص خواهد شد.

انواع اکتسابی این بیماری نیز بر اثر وجود برخی بیماری ها مانند اختلالات متابولیک، دیابت، مسمومیت های دارویی، اختلالات تیروئید در افراد ایجاد و به صورت فلج دوره ای و از دست دادن ناگهانی توان حرکتی خود را نشان می دهد. این بیماری عمدتاً در دهه سوم زندگی نمایان می شوند و قابل درمان هستند، خوشبختانه این دسته از بیماران میوپاتی به دلیل وجود پیش آگهی بهتر، دوره درمان موفق تری خواهند داشت و این در حالیست که نوع وراثتی آن به دلیل از بین رفتن بخش قابل توجهی از توانایی های حرکتی فرد و بروز علائم ثانویه مفصلی منجر به آسیب های جدی می گردد.

علائم بیماری میوپاتی

خستگی های عضلانی، تحلیل رفتن عضلات، تغییر شکل در بافت اسکلتی به ویژه اندام تحتانی، احساس درد در ساعت های پایانی روز، گرفتگی های عضلانی، مشکلات ریوی، مشکلات بلع و گفتار، اختلال در سیستم های قلب، عروق و تنفس و ... از علائم این بیماری است که منجر به مشکلات عمکلردی و افت چشمگیر توانایی فرد در انجام فعالیت های روزمره خواهد شد. وجود عواملی مانند خستگی، دردها و گرفتگی های عضلانی، اختلال در واکنش های طبیعی و تحریک پذیری عضلات در این بیماران بر حساسیت قوانین و دوره توانبخشی این بیماران می افزاید. به طور کلی بیشترین کمک در حیطه توانبخشی به این بیماران با توجه به شدت بیماری، کمک به کاهش سرعت سیر بیماری از سوی درمانگر با تاکید بر انجام تمرینات هوازی، کمک به انعطاف پذیری بدن و حفظ دامنه حرکتی مفاصل اندام ها و ستون فقرات، آموزش استفاده از وسایل کمکی، استفاده از خواص آب و کمک به کاهش استرس و فشارهای روحی - روانی با ایجاد انگیزش در آنها خواهد بود. خستگی های عضلانی، تحلیل رفتن عضلات، تغییر شکل در بافت اسکلتی به ویژه اندام تحتانی، احساس درد در ساعت های پایانی روز، گرفتگی های عضلانی، مشکلات ریوی، مشکلات بلع و گفتار، اختلال در سیستم های قلب، عروق و تنفس و ... از علائم این بیماری است که منجر به مشکلات عمکلردی و افت چشمگیر توانایی فرد در انجام فعالیت های روزمره خواهد شد هلال احمر به عنوان یکی از مراکز معتمد انجمن میوپاتی در درمان این بیماران، سوابق درخشانی در امر توانبخشی این عزیزان دارد. هم اکنون مرکز جامع توانبخشی هلال احمر آماده خدمت رسانی در حیطه های فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتار درمانی، آب درمانی، تغذیه، ارتوپدی فنی و خدمات روانشناسی به این دسته از بیماران است.